Architekci mieli do dyspozycji kilkanaście hektarów terenu parku. - Daliśmy im wolny wybór, nie sugerując, w której części co ma zostać wybudowane - mówi Tomasz Mierzwa, zastępca burmistrza Buska-Zdroju. Miasto chciało, aby opracowana została koncepcja urbanistyczno-architektoniczna 'kompleksu urządzeń uzdrowiskowych w zieleni parkowej'. Chodzi o pijalnię wód, oranżerię, fontannę, i - co pewnie najważniejsze - o tężnię z prawdziwego zdarzenia. - To obiekt, którym można przyciągnąć turystów. Wystarczy spytać przeciętnego Polaka, z czym mu się kojarzy Ciechocinek. Sądzę, że większość odpowiedzi to 'tężnia', a nie 'uzdrowisko' - mówi dr Jerzy Grochulski, członek sądu konkursowego i prezes zarządu Stowarzyszenia Architektów Polskich w latach 2006-2012.
Mikroklimat powstały wokół tężni wykorzystywany jest m.in. w profilaktyce i leczeniu schorzeń górnych dróg oddechowych, zapalenia zatok, rozedmy płuc, nadciśnienia tętniczego, alergii, nerwicy wegetatywnej. Tego typu obiekty często spotykane są w miejscowościach sanatoryjnych.
- Chcemy stworzyć nową przestrzeń, która będzie przyciągała ludzi z całej Polski. Gdy zaczęliśmy rewitalizację Buska, wiedzieliśmy, że w pierwszej kolejności trzeba odnowić drogi, aleje, zieleńce. Zastanawialiśmy się jednak, co tu stworzyć, aby zyskać nowe oblicze. Doszliśmy do wniosku, że taki kompleks jest idealny. I pomoże nam ściągnąć nowych kuracjuszy oraz turystów - opowiada Mierzwa.
Na zdjęciu zwycięska praca, którą przygotowała pracownia 2pm Piotr Musiałowski z Warszawy.
Jej autorzy chcą zagospodarować centralną część parku. - Doszliśmy do wniosku, że to dobry pomysł - mówi Mierzwa.
Projekt zakłada, że tężnia zbudowana byłaby z drewna litego, a jej ściany pokryte byłyby wysokimi, zagiętymi gałęziami tarniny. 'Widać je z daleka i łatwo tam dotrzeć dając prowadzić się biegnącym do celu alejkom. Zaciekawiony kuracjusz zbliżając się do budowli poczuje niecodzienny mikroklimat, a do jego serca będzie starał się dostać jednym z trzech przecięć w pionowych ścianach [czyli wejść do tężni - red.]. Trafia do labiryntu, pomiędzy dwa masywy gałęzi tarniny. Jej 'stos' rozbija solankę grawitacyjnie ściekającą z góry, tworząc mgłę bogatą w sól' - czytamy w opisie koncepcji.
Ścieżka pomiędzy tarninowymi ścianami tworzyć będzie przestrzeń zamkniętą wysokimi pierścieniami, lecz z otwartym niebem. Będzie mieć kształt koła. Na jej końcu znajdować się będzie dziedziniec.
I tam właśnie zlokalizowany będzie pawilon z oranżerią oraz pijalnią wód.
W całym konkursie wpłynęło 19 prac z całej Polski. Ich autorzy musieli zmieścić się w kosztach. Miasto zastrzegło bowiem, że łączny koszt prac nie może przekroczyć 15 mln zł. - Liczymy oczywiście na dofinansowanie z Unii Europejskiej. Jesteśmy już po rozmowach z zarządem województwa. Usłyszeliśmy, że ta inwestycja jest realna - relacjonuje zastępca burmistrza. Przewiduje, że mogłaby być realizowana w latach 2017-2018. - Teraz trzeba uszczegółowić ten zwycięski projekt. Jeździmy też po Polsce i podglądamy inne tężnie. Sprawdzamy na przykład, kiedy najlepiej wkładać i wycinać tarninę - dodaje.
Autorzy najlepszej pracy zostaną teraz zaproszeni do negocjacji na opracowanie projektu budowlanego i kompleksowej dokumentacji projektowo-kosztorysowej. W nagrodę otrzymają też 25 tys. zł.
W konkursie przyznano też dwa trzecie miejsca oraz wyróżnienia. Trzecie miejsce i 10 tys. zł otrzymało biuro projektowe TEAM S.C.- Jerzy Gryc, Wawrzyniec Kuc, Wojciech Kurzeja
Postanowiono tu wszystkie elementy inwestycji, czyli pijalnię z oranżerią, tężnie i nową fontannę skomponować praktycznie w jeden kompaktowy obiekt. Głównym elementem założenia jest Dom Zdrojowy, czyli parterowy pawilon położony tuż przy wschodniej alei 'Parku za Maskalisem', biegnącej z północy na południe i pełniącej poza funkcją rekreacyjno-spacerową również funkcję drogi serwisowej. Maksymalne przeszklenie zewnętrznych ścian podłużnych powoduje przezroczystość obiektu. Jedynymi 'materiałami elewacyjnymi' budynku i przyległych tężni są: szkło, drewno i gałęzie tarninowe.
Bezpośrednio przyległe do domu zdrojowego są tężnie solankowe. 'Pomiędzy tarninowymi ścianami można spacerować i odpoczywać na ławkach' - zakładają projektanci. W celu uniknięcia nadmiernego wynoszenia solanki przez wiatr, ściany usytuowano równolegle do kierunku przeważających wiatrów. W centralnej części parku miałaby też zostać zlokalizowana multimedialna fontanna.
Trzecie miejsce (i także 10 tys. zł) zdobyła również praca Przedsiębiorstwa Inżynieryjnego Kelvin z Bydgoszczy.
Na osi głównego przejścia ze starej części parku zdrojowego do nowej autorzy zaproponowali przeszklony budynek pijalni połączonej z oranżerią, który łączy się poprzez dwa obiekty w kształcie pylonów z tężnią.
Tężnia została zaprojektowana jako obiekt dwukondygnacyjny z krytymi pasażami spacerowymi pomiędzy dwoma ścianami tarniny. Posiada również trzeci poziom - taras spacerowy biegnący koroną konstrukcji dookoła całego kompleksu. Wnętrze tężni jest prawie całkowicie zadaszone pomostami spacerowymi.
Wyróżnienie i 5 tys. zł nagrody otrzymała praca Alicji Ścigaczewskiej. Przyznano je za 'stworzenie interesującego układu przestrzennego zespołu budującego różnorodne klimaty wnętrz o charakterze parkowo-uzdrowiskowym'. Projekt zakłada zagospodarowanie terenu na dwie strefy. Pierwsza z nich skupia się wokół placu leczniczego zamkniętego po bokach przez tężnie.
Na nim znajduje się odwiert wody leczniczej. Drugą strefę zajmuje z kolei plac główny z pijalnią. Dziedziniec ten pełni funkcje rozrywkowo-wypoczynkową.
Przyznano również dwa wyróżnienia honorowe. Jedno z nich otrzymało Studio Architektoniczne Wojciech Gęsiak z Radomia (praca na zdjęciu). Drugie trafiło do pracowni BP PROJEKT - Kazimierz Butelski.
Drugie wyróżnienie honorowe trafiło do pracowni BP PROJEKT - Kazimierz Butelski.
Dzisiejsza gazeta (e-wydanie)
Wszystkie komentarze